Γιατί Ετσι Μου Αρέσει

Λιγα λογια για "εσένα"

Έχει το οποιοδήποτε κοινωνικό έλλογο ον το δικαίωμα να μιλά , να φωνάζει , να τραγουδάει , να κάνει κινήσεις πανικού , να πηγαίνει τουαλέτα , να μασήσει με ανοικτό το στόμα , να παίζει συνεχεία με το κινητό ή με τα νευρά μας , να γραφεί με στύλο σε ένα θρανίο , να πηδήσει το θρανίο γράφοντας ότι ανατριχιαστική λεπτομέρεια έμεινε από το χθεσινό ερωτικό φιλί με τον φίλο/η της/του σε στυλ «κοιταχτήκαμε στα μάτια και η ψυχή μου έγινε κομμάτια τα χείλι μας ενώθηκαν μα η καρδία μου έμεινε ίδια , με αλλά λόγια ο κάθε ένας μας είναι ελεύθερος να κάνει ότι κατεβάσει στην κούτρα του…!!!

Από αυτο:

Μεχρι και αυτό:

Να ξέρεις όμως φίλτατε αναγνώστη ότι θα σχολασθείς…!!!

Έχεις το δικαίωμα να βάψεις τα Μαλία σου σκατουλί , να φορέσεις φόρεμα σε σχήμα τρίγωνης μπουγάτσας , και να σκαρφαλώσεις σε ένα δέντρο (και μάλιστα x-mass δέντρο στο σύνταγμα)  επειδή σου αρέσει , και είμαι μαζί σου στο να κάνεις ότι σου αρέσει…

ΑΛΛΑ όταν είναι κάτι άξιο σχολιασμού θα σχολιάσει …!!! Και ο σχολιασμός θα είναι ανάλογα με το οπτικό ερέθισμα…!!!

Για αυτό αν φορέσεις την μούρη ενός άβαταρ και την ουρά ενός τιρανοσαυρου ρεξ όταν βγεις στο δρόμο θα ακούσεις : « που πας έτσι »

Μην ξεχνάς το ίδιο θα ακούσει και η μεσιλικη με το δικτυωτό καλσόν και την γούνα που μπαίνει μεσημέρι στα goody’s

Αυτός που θα δηλώσει δυνατά την άποψη του (εκτός περιπτώσεων) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΜΑΛΑΚΑΣ ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΙΧΑΜΈΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ…

Κι μην κρύβεσαι πίσω από την ατάκα “μην σχολιάζεις γιατί για εσένα θα σου άρεσε να λένε το ίδιο?”

-Αρχικά να ξέρετε ότι το οπτικό ερέθισμα είναι το πρώτο κοινωνικό μέσον ΑΡΑ όλοι σχολιάζουμε καθώς το μάτι μας έχει κάνει ένα ορισμένο «scan» με αποτέλεσμα στον εγκέφαλο να δεχόμαστε θετικά ή αρνητικά μηνύματα για την εικόνα που βλέπουμε ΑΡΑ  ήδη με σχολιάζεις

-Τώρα όπως ανέφερα και πριν είμαι μαζί σου στο να κάνεις αυτό που θέλεις ανενόχλητη/ανενόχλητος  και θα μου άρεσε παρά πολύ να κάναμε όλοι αυτό που γουστάρουμε , αυτό θα ήταν το πλέον καλύτερο για την ζωή μας

ΑΛΛΑ όταν βλέπεις έναν γεράκο έξω από το μετρό στο Μοναστηράκι άστεγο , αμπανιαριστο , που ψάχνει στα σκουπίδια , και έχει «χρησιμοποιήσει»  κάθε διαθέσιμη γωνία δεν σε βλέπω να συμπεριφέρεσαι όπως θέλεις να συμπεριφερθούν σε εσένα που ενώ βρίσκεσαι σε μια Α κοινωνική τάξη , έχεις χορηγούς(βλέπε γονείς-δουλεία-κλπ κλπ)  επιλεγείς να βγεις στον δρόμο έτσι :

Συνοψίζοντας ο κάθε ένας μας έχει ελευθερία να κάνει αυτό που θέλει κατά συνέπια όμως είναι αναπόφευκτο να ακούσει είτε θετικά είτε αρνιτικά σχόλια για την οποιαδήποτε επιλογή του τόσο σε στιλιστικό όσο και σε πιο προσωπικό τομέα … Αν δηλαδή σκεφτεί να βγει έξω με ένα προφυλακτικό στο κεφάλι έχοντας γαλότσες στα αυτιά και το φερετζέ μουστάκι στο επίμαχο σημείο , έχει όλο το δικαίωμα να το κάνει και έχω-έχουμε όλοι το δικαίωμα να το σχολιάζουμε